Over mij
Ik ben Lucienne Bulthuis, maquettebouwer en oprichtster van maquettebureau Minitec, zoals u op de vorige pagina Over Minitec heeft kunnen lezen. Inmiddels heb ik al meer dan twintig jaar ervaring in de maquettebouw. De eerste 11 jaar als ontwerper/maquettebouwer in loondienst en later met mijn eenmanszaak Minitec. Ik heb in al die jaren veel soorten maquettes gemaakt op diverse schalen en daarnaast vaak aanvullend ontwerpwerk gedaan. Ik werk meestal voor projectontwikkelaars, architecten en gemeentes, maar de laatste jaren maak ik ook steeds vaker museale maquettes.
Ik heb in mijn carrière vaak de vraag gekregen, hoe iemand maquettebouwer wordt, want het is niet bepaald een beroep dat je vaak op CV's tegenkomt. Er is in Nederland ook geen officiële opleiding voor dit vakgebied. Hieronder vertel ik hoe ik het heb gedaan.
Van architect tot maquettebouwer
Reeds op zeer jonge leeftijd vond ik het leuk om te knutselen en al op de kleuterschool ontpopte ik me tot een ware Crea Bea. Als mijn ouders voor een ouderavond op school kwamen, pikten ze mijn creaties er dan ook zo uit, of het nu een Sinterklaas was, gemaakt van een yoghurtbeker, of een paashaas van klei. Vooral omdat ze wat netter waren vormgegeven, dan je van de gemiddelde kleuter mag verwachten. Dat is dus ook iets dat er al jong inzat, mijn perfectionisme en oog voor detail. Wellicht dat niet iedereen deze eigenschappen als een deugd beschouwt, maar ze zijn voor dit beroep wel een eerste vereiste.
Omdat ik later graag een creatief beroep wilde, ben ik Bouwkunde aan de TU Delft gaan studeren, uiteraard met de bedoeling om architect te worden.* Tijdens deze studie werd het maken van maquettes voor mij al snel een onmisbaar hulpmiddel bij het ontwerpen. Beter dan met het maken van tekeningen, kon ik namelijk meteen zien hoe een ruimte of vorm er 3D uit kwam te zien. Zo is mijn fascinatie voor de maquettebouw begonnen. Hoewel bouwkunde een creatieve studie is en studenten veel maquettes moeten maken, is deze studie toch niet de gebruikelijke manier om maquettebouwer te worden. Ik ken namelijk geen studiegenoten, die ook maquettebouwer zijn geworden, evenmin maquettebouwers, die hetzelfde diploma als ik op zak hebben.
Net zoals iedereen met dezelfde opleiding, probeerde ik na mijn afstuderen een baan als architect te vinden, ook al wist ik toen eigenlijk al, dat ik liever verder zou gaan in de maquettebouw. Voor mijn sollicitatiegesprek bij T+T Design had ik een maquette meegenomen, om te laten zien, waar ik op dit gebied toe in staat was. Onder de indruk van dit staaltje handvaardigheid en mijn ontwerpachtergrond, werd ik meteen aangenomen als ontwerper. Het eerste werk, dat ik te doen kreeg, was het maken van een maquette. Daarna volgenden er meer. Uiteindelijk resulteerde het in mijn eigen maquette-afdeling.
Aanvankelijk maakte ik voornamelijk schetsmaquettes of maquettes in een vroeg ontwerpstadium, waar ik meestal mijn eigen creatieve draai aan gaf. Mijn talent bleef echter ook bij Multi Corporation BV (de ontwikkelaar waar T+T Design exclusief de ontwerpen voor maakte) niet onopgemerkt. Zo nu en dan kreeg ik daarom ook van hen het verzoek om gedetailleerde presentatiemaquettes te maken voor beurzen en prijsvragen. Dit soort complexe maquettes van meestal grote winkelcentra boden meer uitdaging voor mij, niet in de laatste plaats omdat het knap lastig was om de enorme hoeveelheid werk, die eraan kleefde, in te passen in de doorgaans vrij krappe tijdsplanning van de ontwikkelaar. Nadeel ervan was ook, dat er tijdens het productieproces geen tijd meer overbleef voor het vervaardigen van schetsmaquettes voor de ontwerpers van T+T Design. Door de toenemende werkdruk daar, werd dit geleidelijk aan een steeds groter dilemma, dat uiteindelijk onoplosbaar bleek. Na elf jaar scheidden onze wegen en richtte ik mijn eigen maquettebureau Minitec op.
Uit het bovenstaande verhaal zou u de conclusie kunnen trekken, dat ik alleen maar gedetailleerde, architectonische maquettes of realistische diorama's wil maken. Niets is echter minder waar. Voor de afwisseling zaag en schuur ik ook graag de huisjes voor een houten stedenbouwkundige maquette. Ook abstracte maquettes liggen mij goed, al vergen deze wel een ander soort creativiteit. In principe neem ik alle opdrachten aan, zolang de planning het toelaat. Echter, welke maquette ik ook maak, ik zal het altijd met zorg en passie doen.
* In de tijd dat ik afstudeerde aan de faculteit Bouwkunde van de TU Delft, was je niet alleen bouwkundig ingenieur, maar mocht je jezelf ook nog architect noemen. Inmiddels is dit veranderd.
